Scooteravontuur in de jungle
Door: Elly
Blijf op de hoogte en volg Yasmin en Mickey
03 Maart 2011 | Taiwan, Taipei
Opnieuw een boven verwachting mooie dag. De weergoden zijn ons goed gezind. Verderop zagen we de grijze wolken rond de bergtoppen hangen, maar hier op het schiereiland Hengchun was het vooral prettig warm en zonnig.
Vanmorgen hebben we de stoute schoenen aangetrokken en bij de buurman van Swan Lake twee scooters gehuurd. Een blauwe voor de heren en een rode voor de dames. Na een korte oefening op de parkeerplaats durfde ik het avontuur wel aan. In Taiwan rijdt immers iedereen – jong en oud, alleen of met het hele gezin – op een scooter. Dus hoe moeilijk kan het zijn? Nou, daar zou ik nog wel achter komen...
Eerst hebben we het – alweer zo professioneel ingerichte – bezoekerscentrum van Kenting National Park bezocht. Het zuidelijke deel van dit schiereiland, inclusief een stuk oceaan, behoort vrijwel geheel tot dit beschermde gebied.
Voorzien van een goede kaart en handige tips zetten we de tocht voort naar Kenting Forest Recreation Area. Een opvallende poort markeerde de toegangsweg naar het hoger gelegen natuurpark. Via een slingerweg reden we naar boven – gassen!
Alles ging goed, we parkeerden bij de ingang, bemachtigden toegangskaarten en begonnen aan onze rondwandeling over de trails. Vanaf de ingang werden we direct al gewaarschuwd voor giftige slangen, giftige duizendpoten en giftige wespen. Heel fijn, als je allemaal sandalen aan hebt...
Dus de ogen strak gericht op de - aangelegde - paden en trappen. Dit deel van het avontuur bleek mee te vallen: geen slang, duizendpoot of wesp gezien. Wel apen, hoog in de bomen. En veel natuurschoon: rotsen die miljoenen jaren geleden uit koraalriffen zijn ontstaan, kloven en grotten (met verlichting, zodat je ze goed kan bekijken) en uiteraard een verscheidenheid aan tropische vegetatie - de meest bijzondere (oude!) bomen met luchtwortels.
Yasmin en Mickey zagen zichzelf al aan de lianen slingeren en brulden om het hardst de titelsong van “George uit de jungle”, waarop geen aap zich meer liet zien. Helaas. Wel weer handig om het giftige ongedierte op afstand te houden.
We zijn de uitkijktoren (met lift) nog op geweest en we hebben een kas met orchideeën en andere tropische planten bezocht. Tussendoor konden we de honger stillen met noodlesoep, eiercrackers en hotdogs. Er was weer aan alles gedacht.
Al met al hebben we zo’n 3,5 uur in het park doorgebracht. Yasmin en Mickey hebben flink wat stijgende en dalende kilometers – zonder zeuren – afgelegd. Toen we ze hiermee complimenteerden, zeiden ze heel verbaasd: “Maar het was toch ook interessant?”
De terugweg... Tsja, hoe ga ik dit brengen?
Bergaf namen we een andere weg, nog net een stukje steiler. Ik reed met Yasmin voorop een haarspeldbocht in. Het ging een beetje te hard, dus ik remde af – met rechts, waar ook het gas zit. Niet handig... Het effect was dat ik tegelijkertijd remde én meer gas gaf, dus we gingen harder in plaats van langzamer. Naar beneden, de bocht uit. Dat ging dus mis; ik had geen controle meer over de scooter. Voor ik het wist, kantelden we naar links en lagen we op het wegdek. Yasmin gelukkig redelijk beschermd bovenop, maar mijn voet zat klem onder de scooter. En dan is zo’n ding vrij zwaar...
In zo’n penibele situatie duurt elke seconde een eeuwigheid. Uiteindelijk bevrijdde René mij van de scooter en kon ik wat rondhinkelen. De schade leek mee te vallen: mijn voet deed pijn en was geschaafd, maar ik kon er wel op staan. Yasmin had haar enkel geschaafd en moest even heel hard huilen van de schrik. Maar ze is zo’n bikkel: ze piekerde er niet over om met René verder te rijden. Ze wilde gewoon met mij mee verder naar beneden en terug naar het hotel.
Ik zei haar dat ik niet snapte dat ze mij nog vertrouwde met een scooter. Haar antwoord: “Jij wist toch ook niet dat je beter met links dan met rechts kunt remmen? Nu weet je dat wel. Ik help je wel herinneren.” En: “Dit is pas de eerste keer dat je onderuit gaat, dus ik denk niet dat het zo snel nog een keer gebeurt.”
Vanavond hebben we dit avontuur in het lekkere zwem-/spabad van ons kunnen afspoelen. Mijn voet is nog wel dik en pijnlijk, dus even afwachten wat ik daar morgen mee kan...
Vanmorgen hebben we de stoute schoenen aangetrokken en bij de buurman van Swan Lake twee scooters gehuurd. Een blauwe voor de heren en een rode voor de dames. Na een korte oefening op de parkeerplaats durfde ik het avontuur wel aan. In Taiwan rijdt immers iedereen – jong en oud, alleen of met het hele gezin – op een scooter. Dus hoe moeilijk kan het zijn? Nou, daar zou ik nog wel achter komen...
Eerst hebben we het – alweer zo professioneel ingerichte – bezoekerscentrum van Kenting National Park bezocht. Het zuidelijke deel van dit schiereiland, inclusief een stuk oceaan, behoort vrijwel geheel tot dit beschermde gebied.
Voorzien van een goede kaart en handige tips zetten we de tocht voort naar Kenting Forest Recreation Area. Een opvallende poort markeerde de toegangsweg naar het hoger gelegen natuurpark. Via een slingerweg reden we naar boven – gassen!
Alles ging goed, we parkeerden bij de ingang, bemachtigden toegangskaarten en begonnen aan onze rondwandeling over de trails. Vanaf de ingang werden we direct al gewaarschuwd voor giftige slangen, giftige duizendpoten en giftige wespen. Heel fijn, als je allemaal sandalen aan hebt...
Dus de ogen strak gericht op de - aangelegde - paden en trappen. Dit deel van het avontuur bleek mee te vallen: geen slang, duizendpoot of wesp gezien. Wel apen, hoog in de bomen. En veel natuurschoon: rotsen die miljoenen jaren geleden uit koraalriffen zijn ontstaan, kloven en grotten (met verlichting, zodat je ze goed kan bekijken) en uiteraard een verscheidenheid aan tropische vegetatie - de meest bijzondere (oude!) bomen met luchtwortels.
Yasmin en Mickey zagen zichzelf al aan de lianen slingeren en brulden om het hardst de titelsong van “George uit de jungle”, waarop geen aap zich meer liet zien. Helaas. Wel weer handig om het giftige ongedierte op afstand te houden.
We zijn de uitkijktoren (met lift) nog op geweest en we hebben een kas met orchideeën en andere tropische planten bezocht. Tussendoor konden we de honger stillen met noodlesoep, eiercrackers en hotdogs. Er was weer aan alles gedacht.
Al met al hebben we zo’n 3,5 uur in het park doorgebracht. Yasmin en Mickey hebben flink wat stijgende en dalende kilometers – zonder zeuren – afgelegd. Toen we ze hiermee complimenteerden, zeiden ze heel verbaasd: “Maar het was toch ook interessant?”
De terugweg... Tsja, hoe ga ik dit brengen?
Bergaf namen we een andere weg, nog net een stukje steiler. Ik reed met Yasmin voorop een haarspeldbocht in. Het ging een beetje te hard, dus ik remde af – met rechts, waar ook het gas zit. Niet handig... Het effect was dat ik tegelijkertijd remde én meer gas gaf, dus we gingen harder in plaats van langzamer. Naar beneden, de bocht uit. Dat ging dus mis; ik had geen controle meer over de scooter. Voor ik het wist, kantelden we naar links en lagen we op het wegdek. Yasmin gelukkig redelijk beschermd bovenop, maar mijn voet zat klem onder de scooter. En dan is zo’n ding vrij zwaar...
In zo’n penibele situatie duurt elke seconde een eeuwigheid. Uiteindelijk bevrijdde René mij van de scooter en kon ik wat rondhinkelen. De schade leek mee te vallen: mijn voet deed pijn en was geschaafd, maar ik kon er wel op staan. Yasmin had haar enkel geschaafd en moest even heel hard huilen van de schrik. Maar ze is zo’n bikkel: ze piekerde er niet over om met René verder te rijden. Ze wilde gewoon met mij mee verder naar beneden en terug naar het hotel.
Ik zei haar dat ik niet snapte dat ze mij nog vertrouwde met een scooter. Haar antwoord: “Jij wist toch ook niet dat je beter met links dan met rechts kunt remmen? Nu weet je dat wel. Ik help je wel herinneren.” En: “Dit is pas de eerste keer dat je onderuit gaat, dus ik denk niet dat het zo snel nog een keer gebeurt.”
Vanavond hebben we dit avontuur in het lekkere zwem-/spabad van ons kunnen afspoelen. Mijn voet is nog wel dik en pijnlijk, dus even afwachten wat ik daar morgen mee kan...
-
03 Maart 2011 - 15:36
Juf Nienke:
Hey, dames sterkte met de verwondingen! Nu geen gekke dingen meer doen hoor, ik zie jullie graag terug volgende week. Ik geniet nog steeds van alle berichtjes. Het blijft bijzonder om zo mee te mogen genieten van jullie vakantie. Nog veel plezier. Groetjes aan de heren. -
03 Maart 2011 - 18:24
Henrique:
Inderdaad een scooteravontuur!!! Wat is de natuur mooi in Taiwan he! Ook het park vond ik erg mooi en lijkt me echt leuk om te doen met de kinderen . Wij hebben ook heel wat tochtjes op de scooter gemaakt door Taiwan en gelukkig nooit een valpartij gehad, wel een keer een hond geraakt die plots de weg overstak en vervolgens woest achter ons aan kwam rennen (en ik maar roepen, gas, gas, gas!!!) gelukkig kreeg hij ons niet te pakken (hahaha als ik er aan terugdenk pffff). Nou voorzichtig aan en ik hoop dat je voet snel opknapt!! Geniet nog van de laatste dagen in Taiwan! Maar dat komt zeker goed!
Groetjes! -
03 Maart 2011 - 19:49
Fam. Post (Annika):
Hoi allemaal,
Wij lezen al 2 weken met jullie mee, dus hoog tijd voor een berichtje....Vervelend van het ongeluk met de scooter, maar gelukkig lijkt de schade mee te vallen. Wij vinden het erg indrukwekkend om te lezen wat jullie allemaal meemaken....vooral het stuk over de ontmoeting met Mickey zijn geboortefamilie....maar ook alle andere dingen die jullie beleven en het prachtige resort waar julllie een paar nachten verblijven, het ziet er erg aantrekkelijk uit.... We hopen dat jullie nog een paar mooie dagen hebben en een fijne terugreis! Mickey, groetjes van Annika!
Groetjes,
Mirjam, Wilko, Jakko en Annika Post -
03 Maart 2011 - 21:27
Stans:
Hey allen, wat leuk om zo mee te genieten van jullie verhalen vanuit het verre Taiwan!! Wat een spannende avonturen beleven jullie daar. Ik hoop dat je voet gauw weer beter wordt, Elly, en vooral dat jullie ook nog iemand van de geboortefamilie van Yasmin zullen ontmoeten. Hier is het inmiddels ook weer wat mooier weer, maar wel nog heel koud! Gisteren zijn we hier in Nl gaan stemmen voor voor de provinciale staten. Nu ben ik net terug van een uit-etentje met Mirjam Galetzka (die zie ik ook niet meer zoveel, omdat we tegenwoordig bij andere afdelingen en in andere gebouwen werken). Misschien vind je het leuk, Elly, om de volgende keer eens met ons mee te gaan? (dan laten we de oude UT-tijden nog eens herleven....)
Geniet nu nog maar van jullie laatste dagen, en ik zal jullie verhalen met plezier blijven volgen. Heel veel groetjes, ook van Sjef! -
03 Maart 2011 - 22:02
Lily:
Yasmin, je hebt helemaal gelijk! Ik denk ook dat het niet zo snel nog een keer zal gebeuren. En Elly moest gewoon even wennen aan die nieuwe scooter, met links en rechts en dan snel reageren op een berg in de bocht...dat lijkt mij ook lastig. Samen gaat het beter! Gelukkig viel het uiteindelijk mee. Ik hoop dat je enkel morgen wat beter voelt Elly! De omgeving ziet er weer mooi uit. Een spannend avontuur vandaag. En wijze woorden van Yasmin :) Die helm is ook goed he Mickey... liefs, Lily
-
04 Maart 2011 - 11:08
Juf Annette:
Wat geweldig en indrukwekkend om mee te kunnen lezen wat jullie allemaal beleven.
Volgende week kunnen juf Monique en ik wel achterover leunen want Mickey heeft genoeg te vertellen. Yasmin en Mickey staan ook zo leuk en stoer op de foto's en volgens mij dragen jullie ook shirts die daar gekocht zijn of niet? Ik hoop wel dat we jullie gauw weer op school zien want volgens mij hebben jullie veel te verwerken wanneer je weer thuis bent en zou je eigenlijk vakantie moeten hebben om bij te komen. Door al die prachtige foto's heb ik ook zin om op reis te gaan. Veel plezier de komende dagen nog en alvast een goede terugreis!
juf Annette -
04 Maart 2011 - 13:58
Opa En Oma:
Yasmin en Mickey, wat hebben jullie ook de laatste 2 dagen veel gezien.
Dat mooie aquarium en al de andere dingen.Dat is iets, wat jullie nooit zullen vergeten.
Donderdag op de scooter veel bekeken.Helaas gaf mama teveel gas met de verkeerde rem, maar Yasmin, zoals je zei: ma kon er ook niets aan doen, omdat ze het niet wist.
Toch gelukkig goed afgelopen. Elly.....sterkte. Gelukkig knapt het al weer wat op.
En dan nu naar het laatste weekend! Wat gaat dat vlug!
Nog 3 dagen om rond te kijken en klaar te maken voor de lange terugreis.
We sturen nog wel een berichtje voor die tijd.
Hopenlijk zie jij, Yasmin, ook nog een tante. Dat zou leuk zijn.
Intussen hebben wij wel enorm genoten van de prachtige foto's en de mooie
reisverhalen.
Aan jullie stralende gezichten zien wij wel, dat jullie er schik in hebben.
Nog een paar fijne dagen!!! -
06 Maart 2011 - 16:01
Ying:
Dank je wel. Alle inspanningen Een heleboel mensen hard aan. Thanksgiving
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
